تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت:
پیـــام های آسمــانی
جزء دهم
(برگرفته از تفسیر نور)
خدا و پيامبرش بيزارند از مشركانى كه با آنها پيمان بسته ايد.
وفا به پيمان آرى، تسليم توطئه شدن، هرگز.
«بَراءَةٌ» ...
«إِلَى الَّذِينَ عاهَدْتُمْ»
( توبه، 1)
أَنَّكُم غَيْرُ مُعْجِزِى اللَّهِ وَ أَنَّ اللَّهَ مُخزِى الْكَافِرِين
پس چهار ماه به شما مهلت داده شد كه در اين سرزمين
سير كنيد، و بدانيد كه از خدا نتوانيد گريخت،
و اوست كه كافران را رسوا مى سازد.
جنگ با اسلام، جنگ با خداست.
«غَيْرُ مُعْجِزِي اللَّهٍ»
(توبه، 2)
إِنَّهُم سَاءَ مَا كَانُواْ يَعْمَلُون
آيات خدا را به بهاى اندك فروختند و مردم را
از راه خدا باز داشتند و بد كارى كردند.
انسان در عمل و گزينش راه، داراى حقّ انتخاب است.
«اشْتَرَوْا»
در برابر از دست دادن آيات الهى،
هر چه به دست آوريم، كم است.
«ثَمَناً قَلِيلًا»
(توبه، 9)
4. فَإِن تَابُواْ وَ أَقَامُواْ الصَّلَوةَ وَ ءَاتَوُاْ الزَّكَوةَ
فَإِخْوَانُكُمْ فىِ الدِّينِ وَ نُفَصِّلُ الآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُون
پس اگر توبه كردند و نماز به جاى آوردند و زكات دادند،
برادران دينى شما هستند. ما آيات خدا را براى مردمى
كه از دانايى برخوردارند تفصيل مى دهيم.
توبه ى واقعى، همراه با عمل است.
«تابُوا وَ أَقامُوا ...»
(توبه، 11)
لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ
او كسى است كه پيامبر خود را براى هدايت مردم فرستاد،
با دينى درست و بر حق، تا او را بر همه دين ها پيروز
گرداند،هر چند مشركان را خوش نيايد.
حقّ بر باطل پيروز است.
«لِيُظْهِرَهُ»
(توبه، 33)
ذَالِكُمْ خَيرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُون
به جنگ برويد خواه بر شما آسان باشد خواه دشوار،
و با مال و جان خويش در راه خدا جهاد كنيد.
اگر بدانيد خير شما در اين است.
ملاك ارزشها، اخلاص است.
«فِي سَبِيلِ اللَّهِ»
مردم، مصالح واقعى خود را نمى دانند.
«خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ»
(توبه، 41)
7. عَفَا اللَّهُ عَنكَ لِمَ أَذِنتَ لَهُمْ حَتَى يَتَبَيَّنَ لَكَ الَّذِينَ صَدَقُواْ وَ تَعْلَمَ الْكَاذِبِينَ
خدايت عفو كند. چرا به آنان اذن ماندن دادى؟
مى بايست آنها كه راست مى گفتند آشكار
شوند و تو دروغگويان را هم بشناسید.
جامعه ى اسلامى بايد چنان صادقانه حركت كند
كه منافقان رسوا شوند.
«يَتَبَيَّنَ» ...
«وَ تَعْلَمَ الْكاذِبِينَ»
( توبه، 43)
8. قُل لَّن يُصِيبَنَا إِلَّا مَا كَتَبَ اللَّهُ لَنَا هُوَ مَوْلَانَا
وَ عَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ
بگو: مصيبتى جز آنچه خدا براى ما مقرر كرده است
بما نخواهد رسيد.او مولاى ماست
و مؤمنان بر خدا توكل كنند.
مؤمن، خود را تحت ولايت خدا مى داند.
«هُوَ مَوْلانا»
( توبه، 51)
خَالِدِينَ فِيهَا ذَالِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ
خدا برايشان بهشتهايى كه جويها در آن روان است و در آنجا
جاويدانند، آماده كرده است. اين است رستگارى بزرگ.
پاداش مجاهدان، از پيش آماده شده است.
«أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ جَنَّاتٍ»
(توبه، 89)
فَإِنَّ اللَّهَ لَا يَرْضَى عَنِ الْقَوْمِ الْفَاسِقِينَ
براى شما سوگند مى خورند تا شما از آنان راضى شويد.
(بدانيد كه شما هم) اگر از آنان راضى شويد، قطعاً خداوند
از گروه فاسق، خشنود نخواهد شد.
در پى جلب رضاى الهى باشيم، نه رضاى مردم
كه گذشتِ مردم مهمّ نيست، عفو و قهر الهى مهمّ است.
«فَإِنْ تَرْضَوْا عَنْهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ لا يَرْضى»
(توبه، 96)
نظرات شما عزیزان:
